RUSKI ANALITIČAR OTKRIVA ZAŠTO MOSKVA PODRŽAVA PROZAPADNOG VUČIĆA
Antivladini protesti koji se odvijaju u Srbiji izazvali su novi talas interesovanja za Balkan. Međutim, ovaj put je iskrsla nova, do sada neviđena pojava u rusko-srpskim odnosima, budući da je u Rusiji započelo svojevrsno „informatičko lobiranje“ za unutarpolitičke interese vlade Srbije na čelu sa premijerkom Anom Brnabić, i faktičkim vlasnikom vladajuće Srpske napredne stranke (SNS) predsednikom države Aleksandrom Vučićem, sa svojim savetnikom Tonijem Blerom.
Poslednji put je ovakvo lobiranje postojalo u vreme Slobodana Miloševića, i u njega je očigledno bio uključen državni aparat Srbije, uključujući Ministarstvo spoljnih poslova, kao i glavnu specijalnu službu Srbije — Bezbednosno-informativnu agenciju (BIA).
U principu, ovakve informativne lobije formiraju sve države koje se nalaze u spoljnopolitičkim poteškoćama, i Srbija tu nije nikakav izuzetak.
Međutim, tu se javlja jedna okolnost, koja može dovesti do ozbiljne unutrašnje destabilizacije Srbije.
Mnogi ruski lobisti su odlučili da bez previše razmišljanja primene etikete iz savremene ruske propagande na srpsku scenu.
Ovakvi propagandisti proglašavaju srpsku opoziciju Vučićevoj vladi i njegovoj SNS plaćenicima Stejt departmenta, u prilog čega se ne iznose nikakvi dokazi, osim fotografija i video snimaka upada dela demonstranata u zgradu državne televizije u Beogradu.
Ovo je prilično originalna logika, kada se ima u vidu da dolazi od građana države u kojoj se krstarica „Aurora“, čijim je plotunom dat znak za početak oružanih nemira u Petrogradu, i dalje smatra jednim od elemenata „patriotskog vaspitanja“.
Pri tome se vladi Srbije već nude saveti ruskih „stručnjaka“ da treba silom da ugušiantivladine demonstracije.
Istovremeno, među učesnicima protesta ima ljudi najrazličitijih političkih pogleda, i daleko od toga da su svi oni pristalice ove ili one opozicione partije.
U redovima opozicije značajan deo predstavljaju ljudi nacionalističkih pogleda, pre svega pristalice partije „Dveri“, koja Rusiju smatra svojom saveznicom.
Koliko je poznato, vlada Srbije je za svoj strateški cilj odredila ulazak države u EU. Vlada Srbije, naravno, ima puno pravo da donosi takve odluke, koji pri tome odgovaraju geopolitičkom položaju u kome se nalazi Srbija, ali nema mnogo smisla nazivati učesnike protesta u Beogradu plaćenicima Stejt departmenta i EU u situaciji u kojoj trenutne srpske vlasti od 2012. godine ispunjavaju preporuke i Stejt departmenta, i EU, kao i MMF i Međunarodnog tribunala u Hagu.
Između ostalog, zahvaljujući tim preporukama nekoliko desetina građana Srbije je osuđeno u samoj Srbiji zbog učešća u ratnim dejstvima na strani Donjecke i Luganske Narodne Republike u Ukrajini.
Naravno, skupština Srbije takođe ima puno pravo da usvaja takve zakone, prema kojima Srbi koji su ratovali u LNR i DNR treba da služe zatvorske kazne, dok Srbi koji dobrovoljno stupaju u kosovsku vojsku, čiji je glavni neprijatelj Vojska Srbije, imaju podršku u kosovskoj skupštini Srpske liste, lokalne filijale vladajuće SNS predsednika Aleksandra Vučića. Srpska lista takođe omogućuje ispunjavanje dogovora koje je Vučić postigao sa kosovskim vlastima na čelu sa HašimomTačijem i RamušemHaradinajem.
Pozivi na nasilno gušenje demonstracija mogu da izazovu istinski bratoubilačke sukobe u Srbiji, budući da u srpskom narodu, za razliku od ruskog, živi pravoslavna tradicija po kojoj se svi pripadnici naroda, u skladu sa logikom Crkve, smatraju braćom i sestrama.
Danas se Srbija, kao i ceo prostor bivše Jugoslavije, nalazi izvan zone efektivnog uticaja Ruske Federacije, što se i moglo videti tokom bombardovanja NATO tadašnje Jugoslavije od marta do juna 1999. godine.
Onda nije jasno zašto se treba uključivati u unutarpolitičku borbu u Srbiji, a još je manje jasno zašto u toj borbi treba podržavati jednu od sukobljenih strana.
Jer sami protesti nisu u tolikoj meri izazvani spoljnim, koliko unutrašnjim faktorima, a svrstavajući se na jednu stranu — stranu koju Ruska Federacija pri tome apsolutno ne kontroliše — Rusija pretvara u svoje neprijatelje drugu stranu, koja izvorno nije imala antiruskih sentimenata.
Oleg Valecki(1968) je ruski teoretičar i hroničar raspada Jugoslavije, objavio je veći broj knjiga o jugoslovenskim ratovima, Kosovu i Metohiji, rusko-srpskim odnosima, i američkim ratnim operacijama na Balkanu. Učestvovao je u ratnim sukobima u Jugoslaviji kao dobrovoljac na srpskoj strani. Tekst je preuzet sa stranice informativne agencije Regnum. Preveo sa ruskog Nikola Tanasić.
Oleg Valecki (Regnum)