Evo šta znači kada vam se na koži pojave mehurići ili vezikule…

Mehurići (vezikule) nastaju kada se uzdigne površinski sloj kože, a šupljinu ispuni tečnost. Mehur (bula) razlikuje se od mehurića samo veličinom, mehur postaje mehur kada prelazi veličinu zrna graška …

Sadržaj mehurića i bešike najčešće je bistra tečnost, koja se postepeno zamućuje, može biti sukrvav ili krvava, kada su mehurići ispunjeni đubrivom nazivaju se pustule.

Mehurići su propratna pojava zaraznih bolesti i mogu nastati zbog preosetljivosti na materije koje dolaze u kožu direktnim dodirom, ili su u telo unete probavnim ili disajnim sistemom, mogu biti posledica delovanja različitih otrova, fizičkih i hemijskih uticaja, gljivica i drugih parazita.

U odojčeta se vide sitni mehurići koji podsećaju na „kapi rose“, nastaju zbog zastoja znoja u kanalima znojnih žlezda, javljaju se u dece koju neprikladno oblače, suviše utopljavaju, tako da se pojačano znoje, i koju neredovno peru, to su najpre sitni čvorići veličine glavice čiode, često i manji, na licu, vratu i grudima, posle se na njima jave sitni mehurići ispunjeni bistrom tečnošću.

Mehurići se redovno javljaju kod vodenih kozica ili malih boginja (varičela), osip počinje sitnim mrljicama, iz kojih nastane sitan čvorić, a već nakon nekoliko sati stvori se mehur, mehurići su sitni, svega nekoliko milimetara u prečniku, smešteni su površinski na koži i ispunjeni bistrom tečnošću, osim na koži, osip se javlja i na sluzokoži usne duplje, ždrela grkljana, u kosi, mehurići su obično okruženi tankim crvenim rubom i izbijaju na mahove, u „subovima“, tako da se neki već suše, dok drugi tek nastaju.

Tu različitost upoređuju sa izgledom „zvjezdanoga neba“, ili sa slikom „astronomske karte“. Sadržaj mehurića postaje mutan, mehur puca i na tom se mestu stvori krasta.

Isti virus koji u male dece izaziva male boginje, u odrasla čoveka može izazvati bolest koja se znatno razlikuje od bolesti dece i naziva se herpes zoster. To je naglo, akutno oboljenje živca i kože, najčešće istovremeno, bolest je praćena jakim bolovima duž oboljeloga živca, na koži se javljaju mehurići na crvenoj, lagano otečenoj i bolnoj koži, mehurići se nalaze u grupama i ispunjeni su bistrom tečnošću, treći dan se zamute, puknu i nastanu kraste.

Bolovi traju još tridesetak dana, najčešći su duž rebra „kao pojas“, ali mogu se javiti i na drugim delovima tela. Od lekova daju se sredstva protiv bolova. Lek koji uništava uzročnika ne postoji.

Male nakupnine sitnih mehurića često se javljaju u uglovima usta, nazivaju ih groznicom i smatraju više ružnom i dosadnom pojavom nego ozbiljnom bolešću. Mjehuriće izaziva virus, a bolest se zove herpes, javlja se uz još neku bolest, npr. Malariju, upalu pluća, gripu.

Leka nema, valja se mazati cinkovom pastom da se što pre osuše. Do takvih promena može doći i na polnim organima. Najpre se javlja svrab i pečenje, zatim mala nakupina sitnih mehurića, koji puknu nakon nekoliko dana, na mestu mehurića pojavi se bolno crvenkasto oštećenje, koje postepeno ceo oko 10 dana i ne ostavlja ožiljak.

Velike boginje (variola) često su smrtonosna bolest i počinju mehurićima. Osip se najpre javi na sluznici usne duplje i ždrela, posle na koži, obično na licu, zatim zahvati celo telo. Za razliku od malih boginja, osip dolazi odjednom i nema istovremeno mrlje, čvoriće, mehuriće i kraste. Razvoj osipa od mrlje do kraste traje oko sedam dana. Mehurići se brzo zagnoje i pucaju.

Sitni mehurići karakteristični su i za svrab, pojavljuju se najčešće između prstiju, zatim na koži donjeg dela stomaka, na polnom organu muškarca, uvek pošteđuju glavu, vrat i leđa odraslih. Svrab je najraniji znak bolesti.

Na koži prstiju nogu i ruku javljaju se mehurići i mehuri izazvani gljivicama, mehurići se međusobno spajaju u veće mehure, pucaju, suše se i ljušte, tako nastaju nepravilna ljuskasta područja, osnovne promene zbivaju se na nogama.

Mehurići i mehuri javljaju se i zbog preosetljivosti kože na lekove i hemijske materije: aspirin, sulfanamide, penicilin, formalin, na živu. Zbog preosetljivosti na nadražaje može se javiti dugotrajna, hronična upala kože poznata pod nazivom ekcem, koža je crvena, s čvorićima, a povremeno se vide i sitni mehurići koji pucaju, a njihov sadržaj stvara krastu.

Postoji bolest (uzrok se ne zna) koju takođe prate grupisani mehurići na crvenoj podlozi. S obzirom na to što bolest sliči na herpes, naziva se upala slična herpesu (dermatitis herpetiformis). Sklona je ponavljanju i karakteristična po jakom svrabu, u žena se javlja u toku trudnoće, svaka nova trudnoća daje težu sliku bolesti.

Veći mehuri javljaju se zbog oštećenja kože toplinom, hladnoćom, hemijskim i mehaničkim nadražajima. Opekotine i promrzline II stepena izazivaju velike mehure, kao i dugotrajno trenje kože, te oštećenje zbog dugotrajnog pritiska. Dugotrajan pritisak poremećuje cirkulaciju krvi u koži i izaziva mehur, koji puca, te nastaju rane na koži (dekubitus). Takvi bešike i rane na koži stvaraju se u osoba koje leže bez svesti, a otrovane su, npr. Ugljen monoksidom, tabletama za spavanje (barbituratima).

Bakterije mogu izazvati veće mehure na koži. U novorođenčeta i odojčeta, ubrzo posle porođaja, uzročnik sifilisa može uzrokovati mehure na različitim delovima tela, naročito na dlanovima i tabanima. Mehuri su ispunjeni bistrim ili crvenkastim sadržajem, pucaju i stvaraju kraste, sadržaj bešike vrlo je zarazan.

I uzročnici gnojenja izazivaju u male dece i starijih ljudi mehure veličine golubinjega jajeta, po čitavom telu, na crvenoj i otečenoj podlozi, takvo je stanje uvek praćeno povišenom temperaturom i drhtavicom.

Postoji akutna i hronična bolest (uzročnik je nepoznat), naziva se pemfigus, kod koje se na upaljenoj ili naizgled normalnoj koži i sluzokoži povremeno stvaraju mehuri, najčešće na glavi, u predelu kose iu usnoj šupljini, bešike mogu zahvatiti veliki deo kože, prosečna je veličina bešike 1 centimetar. Bistar sadržaj bešike zamućuje se i postaje gnojan. Bolest je dugotrajna, teška i smrtonosna.

Postoji nasledna bolest kada je koža tako osetljiva da već na najmanji nadražaj stvara mehure ispunjene bistrim sadržajem, obično počinje u trećoj ili četvrtoj godini života i nestaje u pubertetu.

Crni prišt (antraks) je mehur na koži na mestu gde je ušao bacil. Okolna je koža jako otečena, ali ne boli. Dolazi do izliva krvi u mehur, mehur puca i stvaraju se smeđecrne kraste. Stoga narod bolest naziva crni prišt (bedrenica), to je bolest prije svega životinja biljoždera, ali se može preneti i na čoveka.