Emil Vlajki otkriva: Na pomolu je formiranje osovine Banja Luka-Beograd-Moskva…

Novi, sirijski zagrijani, hladni rat između Zapada i Rusije, traži neminovno svrstavanje neutralnih zemalja.

Na Balkanu se radi o Srbiji i državotvornom entitetu Republici Srpskoj.

Kako Srbija ojačava prijateljske odnose sa Rusijom, SAD postaju sve nestrpljivije i predlažu preko svoje organizacije, „Atlantski savjet“, „Novu strategiju za Srbiju“. Drugim riječima, očekuju da Srbija svojevoljno uđe u američki neokolonijalni sistem.

Konkretno, traže „normalizaciju odnosa“ Beograda i Prištine (čitaj: omogućavanje ulaska „Kosova“ u OUN), potpuno odvajanje od Rusije, potpuno uključivanje Srbije u NATO evropsku zajednicu, uvođenje sankcija Rusiji, osudu Rusije radi politike prema Krimu, priznanje odlučujuće uloge SAD u regiji Zapadnog Balkana, a u svrhu „ojačanog prijateljskog odnosa SAD i Srbije“, prešutno napuštanje Srbije Republike Srpske.

O osudi SAD-NATO agresiji na Srbiju, ubojstvu više hiljade civila, uništenju srpske privrede, bačenim tonama osiromašenog uranijuma u obliku bombi, dvodecenijskoj demonizaciji Srba, te okupaciji Kosmeta – ni riječi.

Pošto će Kosmet još dugo biti van jurisdikcije Srbije, radi apsolutne podrške koju SAD daju Prištini, a tko zna što će još, mnogo toga bolnog, Beograd morati privremeno uraditi, strategija Srpskih zemalja mora biti slijedeća:

– Očuvanje teritorijalnog integriteta ostalog dijela Srbije;

– Intenzivirano jačanje svih mogućih veza između Srbije i Republike Srpske.

Ustvari, u ovom času i na dugi rok, očuvanje i jačanje državotvornosti Republike Srpske je conditio sine qua non, očuvanja same Srbije, a i Srpstva uopće.

Naime, ubrzo će se zorno pokazati da Vašington i Brisel neće ni u kom slučaju dozvoliti ulazak Srbije u Evropu sa zadržavanjem prijateljskih veza Srbije i Rusije.

S druge strane, intenziviranje „prijateljskih odnosa“ SAD i Srbije po receptu „Atlantskog savjeta“ znači suštinsku smrt Republike Srpske.

Politička vođstva Srbije i Republike Srpske su toga apsolutno svjesna i ne žele da se to desi. Povrh svega, Srbiji ne preostaje još puno vremena da se odluči na koju će stranu.

Postoje indikatori koji ukazuju na to da je Srbija izabrala svoj put: jačanje Srpstva preko čvrste povezanosti Republike Srpske i Srbije. Drugim riječima, to znači otklon od NATO evropskih integracije.

U vezi toga se mora shvatiti slijedeće:

– Nema očuvanja Republike Srpske bez čvrstog angažmana Srbije;

– Srbija ne može održati svoj prosrpski put (Republika Srpska + Srbija) bez pomoći Rusije.

Na pomolu je, prema tome, nova osovina: Banja Luka-Beograd-Moskva.

Svako suprotstavljanje tome (direktno ili prikriveno) zbog sitnih, politikantskih, kratkoročnih ciljeva, znači izdaju Srpstva i srpskog naroda.