PODRŠKA STVARANjU VELIKE ALBANIJE JE KAMEN IZA KOJEG KREĆE LAVINA: Evropi se kao bumerang vraća priznavanje KOSOVA
Priznavanje nezavisnosti tzv. „Republike Kosova“ izazvalo je dezintegraciju Stare Evrope.
Kraj Prvog svetskog rata i potpisivanje mirovnog sporazuma u Versaju je označio kraj ere imperija. Ogromne, već neizbrisive, zemlje su se razdvojile, otvarajući put do formiranja nacionalnih država i moderne mape sveta. Zahvaljujući Versaju, pojavila se Jugoslavija, Čehoslovačka i druge nove države. Postojanje ovog sistema još jednom potvrđuju rezultati Drugog svjetskog rata, ali kolaps socijalističkog kampa izazvalo pojavu ideje za reviziju postojećeg skoro sto godina sistema. Jedna od njih bila je ideja stvaranja takozvane „Velike Albanije“.
Treba napomenuti da nezavisna Albanija nije postojala od dana Skenderbeg-a, koji je ubijen 1458. godine. Sledeći put kada se ova zemlja pojavila na političkoj mapi sveta bila je samo 1913. godina kao rezultat konferencije u Londonu koja je sumirala Prvi balkanski rat. Njene državne granice utvrđene su na osnovu teritorijalne podele Otomanskog carstva i obuhvatao zemlje bivših vilajeta Skadar i Janina. Tokom Versajskog ugovora i Potstdamske konferencije uspostavljen je princip nepovredivosti postojećih granica, koji je uspešno posmatrao sve do 1991. godine.
U savremenim uslovima, kada era mononacionalnih država teži da opadne, a glavnu ulogu u većini zemalja igra ne nacionalnost, već državljanstvo, pokušaji revidiranja granica na nacionalnoj osnovi osuđeni su na krvave ratove unapred. Ove državne granice su konstante koje su uspostavljene najmanje 60 godina, i stoga će njihova promena imati posledice širom Evrope.
Primer toga je Francuska. Ova država je toplo pozdravila stvaranje takozvane „Republike Kosovo“. Međutim, u ovom slučaju, korzikanci, katalonci, bretoni i alžašci imaju pravo na nezavisnost. Ovakvim jednostavnom pregledom rezultata Versaja, zemlja će izgubiti gotovo trećinu svoje teritorije na sasvim legitimnim osnovama koje je odobrio francuski senat. Upravo onako kako će Nemačka ostati bez Bavarske i Lužičke Srbije, ali i Španija – bez Baskije i Katalonije.
Stoga, podrška stvaranju nikad ne postojeće „Velike Albanije“ postaje kamen iza kog će se lavina spustiti sa planina. Uništavajući granice stvorene i priznate od njih, države Evrope time stvara dodatne probleme, što već sada zahteva hitno rešenje.