Libija je propala u smislu da ne poseduje kohezivnu centralnu vlast čija se reč odnosi na svaki deo države.
Takođe je propala i u smislu potpunog odsustva zakona, a najviše zbog toga što je intervencija Zapada, kojom je ubijen libijski lider Moamer Gadafi, bila prekretnica u nesreći koja je od tada zavila državu u crno.
Ovo je bila još jedna u nizu intervencija nakon rušenja vlade u Tunisu 2010. i u Egiptu u februaru 2011.
Diktator iz Tunisa, Ben Ali, kao i diktator iz Egipta, Hosni Mubarak, su bili zapadni klijenti koji su neprestano ulagali i sklapali dogovore sa Zapadom dok su prodemokratski aktivisti njihovih država trunuli u zatvoru.
Naravno, ovde nije kraj zapadnjačkoj hipokriziji. Nakon proglašenja takozvanog „Arapskog proleća“ i intervencije Zapada u Libiji, Francuska, Velika Britanija, Italija i Amerika su se odjednom predomislile i zaustavile NATO bombardovanje da bi zaštitili civile.
Gadafi je platio skupu cenu verujući državama koje su ga opustošile svojim načinima trgovine i raznim dogovorima nakon što je decenije proveo kao suverni vladar.
Može se zaključiti da demokratija u stvari nije ništa drugo do pokoravanje ekonomskim i strategijskim interesima Zapada.
Ta silna upornost Vašingtona, Londona ili Pariza da promene uslove života u arapskim zemljama i težnja da zaštite nevine ljudske živote trebalo je već odavno da postane jasna.
Libija je u 2014. upala u takav ambis bezakonja i haosa kao direktna posledica NATO intervencije 2011. da je Velika Britanija počela da savetuje svoje građane da napuste tu zemlju.
Pravi razlog za intervenciju nad Libijom su naravno ogromne naftne rezerve koje ona poseduje, najveće u Africi i vredno oko 47 biliona barela.
Zapadni kolonijalizam i imperijalizam nikad nije bio tako providan kao u slučaju Libije.
Vođa koji se hvalio da poseduje brojeve svih svetskih vođa i plemstva, i otvorio svoju državu za saradnju sa zapadnim korporacijama je ostavljen na milost i nemilost besnoj rulji koja ga je ubila kao bezvrednu životinju.
Libija, koja je nekad bila jedna od najrazvijenijih država Afrike, koja je pomogla osnivanju Afričke unije i uložila bilione u razvojne projekte širom afričkog kontinenta sada je potpuno uništena.
(Web-tribune.com)