U maju 1948. godine došlo je do raskola između Tita i Staljina. Komunistička partija Jugoslavije odbacila je optužbe sovjetskih komunista protiv politike jugoslovenskog rukovodstva. Usledila je Rezolucija Informbiroa i višegodišnji politički i ekonomski pritisak tadašnjeg sovjetskog bloka na Jugoslaviju.
Tito je tada pokazao zavidnu hrabrost i odlučnost, ne dozvoljavajujući da bude upleten u ideološke sporove i insistirajući na državnoj samostalnosti kao načelu odnosa među suverenim zemljama.
Ali to je sve bilo praćeno masovnim progonima informbiroovaca, kao i političkim obračunima koji su smerali da potisnu samostalnost republika.
Smatra se da je preko 40.000 staljinista (ili onih koji su optuženi za staljinizam) podvrgnuto represalijama u razdoblju od 1948. do ranih 50-ih godina.
Staljin je, tvrde izvori, znao da kaže da je dovoljno da pomeri “mali prst i da Tita više ne bude”. On je ovaj raskol shvatio lično i organizovao je nekoliko pokušaja atentata na Tita.
U knjizi “Nepoznati Staljin” (R. Medvedev, Z. Medvedev, 2003. godine) objavljen je deo Brozovog pisma upućenog Josifu Staljina.
“Prestani da šalješ ljude da me ubiju. Već smo ih petoricu uhvatili, jednog sa bombom, jednog sa puškom. (…) Ako ne prestaneš da šalješ ubice, ja ću poslati jednog u Moskvu i neće biti potrebe da šaljem drugog” – napisao je Tito.
(Dnevno.rs)