KRITIČNO: Srbiji i Republici Srpskoj se sprema „ukrajinski Majdan“ ukoliko ne uđu u NATO!

Piše: Predrag Ćeranić

Američki instituti koji se bave geopolitičkim studijama, a imaju uticaj na zvaničnu politiku Vašingtona [1] okvalifikovali su Rusiju kao „pitanje svih pitanja“. Sve vojne, ekonomske i diplomatske doktrine biće usmjerene ka jednom: slabljenju političkog kapaciteta Vladimira Putina i ugleda koji uživa u ruskom narodu.

Sistematsko ekonomsko slabljenje Rusije, izazvano vještačkim padom cijene energenata i napumpanom vrijednošću dolara, treba da dovede do ekonomskog pada Rusije, a što bi onda iznjedrilo „ruski Majdan“.

Stoga će SAD koristiti tzv. „meku moć“ po matrici koju je osmislio poznati američki teoretičar spoljne politike Džozef Naj. Široka lepeza nevladinih organizacija, uz podršku opozicionih partija i lidera, organizovaće živopisne proteste da bi se destabilizovao predsjednik Rusije kako bi se, politički i ekonomski oslabljen, povukao i odustao od zacrtanih politika. Pri tome se računa na odanost oligarha, koji zbog sankcija ne mogu da posluju na Zapadu.

UKRAJINA I VELIKA ALBANIJA KAO SREDSTVA

Prethodno će maksimalno biti korišćena Ukrajina jer se računa da će, kada se ukrajinske oružane snage obuče i naoružaju, a borbena tehnika i džihad ratnici stignu preko Njemačke [2], Ukrajina moći da izvede jače borbene operacije pješadije već u zimu ili najkasnije na proljeće. Te operacije natjeraće Putina da otvoreno u vojnom smislu pomogne Novorusiji, a što će pomno bilježiti kamere CBS, CCN, BBC i drugih televizijskih ekipa. Tako će satanizacija Putina biti nastavljena, a on poređen sa Hitlerom, Gadafijem i Sadamom Huseinom. Procjena američkih instituta glasi da bi cijenu od 60 dolara po barelu ruska privreda mogla da izdrži četiri godine. Stoga je slamanje Rusije strateški cilj, za koji se cijeni da će biti ostvaren u narednih deset godina.

U pomenutoj strategiji Balkan zauzima važno mjesto, a geopolitički prioritet na Balkanu jeste stvaranje velike Albanije. Kako se stvari trenutno odvijaju, velika Albanija je nakon posjete albanskog premijera Edija Rame Preševu, gradu na jugu Srbije sa albanskom većinom, de facto formirana. Dok Evropska unija od Srbije zahtijeva da na graničnim prelazima sa Kosovom izgradi zidane objekte, granični prelazi između Kosova i Albanije praktično ne postoje. Na projektovanoj teritoriji, bez obzira da li se nalazi na području sadašnje Srbije, Crne Gore, Makedonije ili Grčke, živi većinsko albansko stanovništvo. Paravojska UČK, koja će uskoro biti u zvaničnom partnerstvu sa NATO, imajući u vidu bazu Bondstil u zaleđu, biće respektabilna vojna sila na Balkanu. Baza Bondstil kontroliše Crno More, Mediteran, Bliski Istok i sjever Afrike, a sa pješadijom UČK kontrolisaće Balkan. Vjerovatno u budućnosti neće biti jedina američka baza na Balkanu, jer je očito da Balkan nije izgubio svoj geopolitički značaj. Radi kontrole trase prema Kavkazu, kao i one prema Bliskom Istoku, Albanci bi uz podršku SAD u narednih deset godina mogli postati vodeći vojni i politički faktor na Balkanu.

PROBLEM NASTUPA RUSIJE I TURSKE

Balkan je „lansirna rampa“ prema Rusiji, te se Srbima, koji su u percepciji Zapada i dalje „mali Rusi“ ne vjeruje i smatra se da nisu pouzdani čuvari baza i raketa koje se planiraju instalirati. Srbija je potrebna NATO paktu isključivo radi kontrole njenih borbenih potencijala, a Republika Srpska, tj. Bosna i Hercegovina, samo da bi se stavio pod kontrolu put radikalnog islama prema EU. Da bi se realizovali planovi predviđeni za Balkan, prethodno je s Balkana potrebno protjerati Ruse.

S tom svrhom je i organizovana tzv. Berlinska konferencija, a uskoro treba da bude zakazana i druga. Na samitu kojim je predsjedavala Merkelova zemljama zapadnog Balkana, uz prisustvo Slovenije i Hrvatske, rečeno je da ne mogu računati na pomake u evrointegracijama u narednih pet godina, i da je potrebno da se međusobno ekonomski i politički uvežu, radi zajedničkog iskoraka u navedenom smjeru. Najveći otpori pomenutoj ideji dolaze iz Hrvatske, koja je u njemačkoj slagalici prepoznala renoviranje Jugoslavije. Njemačka skrivena poruka da se pročitati: ne želimo vas u EU, ali vas ne prepuštamo Rusiji, a više ni Turskoj, zbog politike Erdogana. Stoga je susret Erdogan–Putin stvorio veliku zabrinutost, jer bi udružene, Turska i Rusija mogle sa Balkana da potisnu anglo-američki uticaj. Informacija da bi, ukoliko naredne godina na parlamentarnim izborima Erdogan osvoji apsolutnu većinu, Turska mogla da istupi iz NATO pakta, naprosto izluđuje.

Stoga se od Vučića očekuje da Srbiju uvede u NATO, inače slijedi organizovanje beogradskog Majdana. Identična prijetnja je usmjerena prema predsjedniku Republike Srpske – ili NATO ili banjalučki Majdan. S tim da ulazak u NATO ne podrazumije teritorijalno očuvanje Srbije u sadašnjem kapacitetu (Kosovo se odavno ne računa) niti politički okvir Republike Srpske garantovan Dejtonskim sporazumom.

(Stnadard.rs)