PREMINULA ČUVENA GLUMAČKA LEGENDA- EVO KAKO JE DRAGAN NIKOLIĆ KORAČAO KROZ ŽIVOT: Ne predati se. Zašto. I kome?

Slavni glumac Dragan Nikolić preminuo je danas posle duge i teške bolesti

Legendarni glumac preminuo je u 73. godini u bolnici u Beogradu.

Kao Flojd je u “fići” bio luda glava što do podne uvek spava, a znao i po koji šlager da otpeva da Nedi Arnerić u “Ko to tamo peva”.

Osim toga, kao Popaj se u “Balkan ekspres” brinuo o jednoj maloj Jevrejki, uz Tihog se u “Otpisanima” borio protiv Nemaca, da bi koju godinu kasnije, u povratku, došao glave Krigeru.

Išao je i na trke u Monci, a u jednoj od poslednjih uloga, u filmu “Vidimo se, Montevideo”, igrao je prvog predsednika FIFA Žila Rimea.

Dragan Nikolić rođen je 20. avgusta 1943. godine u Beogradu od oca Dušana i majke Jelene.

Odrastao je na Crvenom krstu, a nakon završene osnovne škole upisao je Četrnaestu beogradsku gimnaziju koju nije završio jer je bio premešten u Ekonomsku školu.

Dve godine nakon toga, 17-godišnji Dragoslav, kako mu je bilo puno ime, kao najmlađi student upisao je Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju.

Diplomirao je na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu.

Prvu ulogu na filmu imao je 1964. godine u filmu “Pravo stanje stvari”, a godinu dana kasnije u odjavnoj špici serije “Dovoljno ćutati” umesto punog imena stavljeno je – Dragan Nikolić – i to je ostalo za ceo život.

Prvu značajnu ulogu ostvario je u filmu Živojina Pavlovića “Kada budem mrtav i beo” iz 1967. godine, za koju je nagrađen diplomom na festivalu u Puli godinu dana kasnije.

Osim toga, 1985. godine osvojio je i Oktobarsku nagradu grada Beograda za “kreativnu sposobnost da uzbudljivo predoči lik velikog psihološkog raspona u filmu “Život je lep”.

Tokom svoje bogate karijere snimio je više od 30 filmova; ističu se još „Horoskop“ (B. Drašković, 1969); „Bube u glavi“ (M. Radivojević, 1970), „Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji“ (B. Čengić, 1971), “Mlad i zdrav kao ruža” (J. Jovanović, 1971), „Bez reči“ (M. Radivojević, 1972, Car Konstantin u Nišu), „Kičma“ (V. Gilić, 1975), “Nacionalna klasa” (G. Marković, 1979, Car Konstantin), “Ko to tamo peva” (S. Šijan, 1980), „Banović Strahinja“ (V. Mimica, 1981), gde je za ulogu turskog pljačkaša Alije nagrađen Zlatnom arenom u Puli, „Sezona mira u Parizu“ (P. Golubović, 1981), „Nešto između“ (S. Karanović, 1983), “Balkan ekspres” (B. Baletić, 1983), „Obećana zemlja“ (V. Bulajić, 1986), “Poslednji krug u Monci” (A. Bošković, 1989), “Original falsifikata” (D. Kresoja, 1991).

Nastupao je i u kratkim igranim filmovima te na televiziji; veliku popularnost kod mlađe publike doneo mu je lik Prleta iz filmova i televizijskih serija “Otpisani” (1974) i “Povratak otpisanih” (1976), režisera Aleksandra Đorđevića, a istakao se i u seriji šou programa “Obraz uz obraz”, zajedno sa suprugom Milenom Dravić.

Godine 2000. dodeljena mu je Nagrada „Pavle Vuisić“, koja se dodeljuje glumcu za životno delo.

Sa suprugom Milenom Dravić nije imao dece.

A ovo su neki od citata koje je rekao Dragan Nikolić:

* Politika je kao gluma, stvar iskrenosti kroz koju dolaziš do istine.

*Kada gledam političare na televiziji, naročito u Skupštini, lepo vidim ko laže. Nekima čak ni glumačka karijera ne bi pomogla da bi im se poverovalo.

* Nikoga ne vučem za rukav, ali tražim poštovanje, isto ono koje imam sa onima sa kojima radim.

* Jednostavan sam u stvarnom životu.

* Ne razvodite se preko novina, ne šaljite poruku partneru preko novina, pronađite svoju intimu.

* Sebi nikada nisam dozvolio da mislim da sam najbolji ili na neki način veliki. Mislim da je to svojstvo budala – verovati da si neko drugi.

* Gluma je prikupljanje pažnje na sebe. Borba.

* Ne predati se. Zašto. I kome?

* Živeo sam u istom kraju sa Ciganima, ne pravim socijalne razlike, da li je neko siromašan ili bogat, crn ili beo.

* Sam po sebi sam epoha.

POGLEDAJTE VIDEO:

(B92)