Web-Tribune.com Vaše mesto za novosti…
Manastir Sretenje Gospodnje se nalazi na zaravni ispod vrha Ovčara, na izvorištu Koronjskog potoka, uzdignut je u manjoj dolini pod vrhom zapadne strane planine Ovčar, na oko 800 metara nadmorske visine.
Nije pouzdano utvrđeno kada je ovaj manastir građen. Sudeći po nekim arhitektonskim rešenjima stare manastirske crkve, sačuvanoj krstionici i jednoj rozeti, pretpostavlja se da je postojao u XVI veku.
Prvi pisani pomen o ovom manastiru sačuvan je u jednom rukopisnom jevanđelju iz 1571. godine. Hram je živopisan 1844. godine u vreme užičkog episkopa Nićifora Maksimovića i knjaza Aleksandra Karađorđevića. Manastirska slava je Sretenje, 15. februar.
Po predanju nastao je tako što je sa vrha Ovčara bačena kruna i tamo gde je pala tu se gradila crkva.Za vreme velike seobe Srba pod Arsenijem Čarnojevičem manastir je opustošen i dugo je bio napušten.
Prvu obnovu manastira uradio je monah Nikifor 1818 god. gde je i sahranjen 1853 god. kao veliki obnovitelj i
ktitor manastira.
On je 1845. godine započeo izgradnju dva konaka. Manji je sačuvan, a veći u kome se nalazila i soba za episkopa srušen je 1941. godine bombardovanjem od strane nemačkih aviona. U većem konaku nalazila se i manastirska biblioteka, koja je teško stradala.
Na poziv Nikifora Maksimovića, 1844. godine moleri Živko Pavlović i Nikola Janković islikali su u manastirskoj crkvi dve veće umetničke celine. Pavlović je oslikao zidove oltarskog prostora i naosa, ali i ikone za ikonostas, a Janković je freskama ukrasio zidove priprate.
U manastirskoj riznici čuvaju se: – bakrorezna ploča iz 1845. godine; – metalni putir iz XVIII-XIX veka; – jevanđelje okovano i lepo ukrašeno, štampano u Moskvi 1814. godine; – portret Nikifora Maksimovića.
Ikone u crkvi su relativno očuvane. Jedinstven je i zidani ikonostas koji se ne može naći ni u jednoj crkvi u okolini a i u drugim veoma retko.
U novije vreme dogradjena je kapela i novi konak.Manastir je ženski sa 17 sestara i aktivan je.
Pogledajte video:
(Opanak)
