Ehinaceu ili rudbekiju su severnoamerički Indijanci tradicionalno koristili, zajedno s korenom, za lečenje raznih bolesti, i to naročito rana, povreda, infekcija i upalnih stanja organizma.
Sadrži eterična ulja, kao i fenolkarbonske kiseline i depsidne kiseline: kafenu, hlorogensku i dikafeoilhinu kiselinu; estre kafene ivinske kiseline, i ferulinske i vinske kiseline. Prisutni su i estri šećera i kafene kiseline – ehinakozidi; nezasićena, alifatična jedinjenja: amidi, izobutilamidi, polienske kiseline, a sadrži i vitamin C, bakar, gvožđe, jod, sumpor, kalijum…
Ehinacea je danas najpoznatija biljka antibiotskog i antivirusnog delovanja, pa se upotrebljava za jačanje imunog sistema kao jedan od jačih – delotvornijih imunostimulansa kojim pojačava, to jest podstiče, umnožavanje limfocita (belih krvnih zrnaca) i makrofaga (ćelija koje nastaju od monocita, a imaju citotoksičnu ili fagocitnu sposobnost), što direktno dovodi do jačanja imunog sistema (povećava aktivnost i sposobnost obrambenih ćelija), pa je treba koristiti za lečenje slabog imuniteta.
Laboratorijska istraživanja na miševima potvrđuju veliku lekovitost ehinacee u lečenju abnormalnog rasta ćelija, tumora, leukemije (inhibira karcinomne ćelije), itd. Ehinacea se ne preporučuje kod autoimunih bolesti, multiple skleroze ili AIDS-a.
Narodna medicina upotrebljava je za lečenje disajnih organa i puteva, bolesti urinarnog sistema, bolesti kože, uha, imunog sistema, gripa, infekcije, karcinoma, prehlade, raznih upala, rana, slabog imuniteta, tumora, uboda insekta, ugriza pauka, umora, zubobolje, kao i za regeneraciju ćelija odnosno čišćenja krvi i organizma.
(Stil)